Zwangerschap // Het eerste trimester

Beging van deze week konden jullie de bekendmaking op de blog lezen. Op dit moment ben ik al ruim over de helft van de zwangerschap maar vond het zelf heel fijn om te lezen hoe mensen zich voelde en hoe het ging met ze tijdens het eerste trimester. Daarom wil ik jullie ook een samenvatting geven over mijn eerste trimester want eigenlijk heb ik zeker in mijn handjes mogen klappen!

Eigenlijk mag ik niet klagen want ik heb werkelijk geen enkele keer boven de pot gehangen. Ik kon gewoon 4 dagen per week werken en sporten ging gewoon door. Toch had ik kwaaltjes maar die kwaaltjes hielpen me ook echt door het eerste trimester van onzekerheid heen.

Onzekerheid

Door mijn verleden met drie miskramen vond ik deze periode totaal niet leuk. Ik was iedere dag zo onzeker als wat en ging er vaak al vanuit dat het wel weer mis zou gaan. Iedere dag stond ik er mee op en ging ik met de onzekerheid slapen. Zou het hartje nog wel kloppen, heb ik toch geen bloed verlies en zou het ons gegund zijn. Deze eerste weken duurde ook zo ontzettend lang. Ik kon me niet goed concentreren en had nergens zin. Werken, sporten en slapen dat is hoe ik de tijd ben doorgekomen.

Avondmisselijk

Ik had dus totaal geen last van ochtendmisselijkheid. Ik at gewoon heerlijk mijn dagelijkse overnight oats en de lunch ging er gewoon heel goed in. Als mensen het niet wisten was ik dus ook niet gelijk verdacht, tot een uurtje of 3/4. Dan was mijn eetlust totaal verdwenen. Geen zin in avondeten en vooral warme maaltijden maakte me misselijk. Ik ben echt als de dood voor overgeven en dit bleef me gelukkig bespaard.

Moe, moe en nog eens moe! 

Het liefst deed ik iedere dag een extra dutje. In het weekend ’s middags en door de weeks na het avondeten lag ik in de bank al te slapen. Ik kon gewoon mijn ogen af en toe echt niet open houden! Ik gaf me er gewoon maar aan toe in de hoop dat het vanzelf na het eerste trimester verdween. Het heeft bij mij ongeveer tot 20 weken geduurd en daarna had ik mijn energie weer terug. Ik droomde wel echt ontzettend veel en raar (nog steeds!).

Hoofdpijn aanvallen

Dit vond ik nog het raarst. Vanaf mijn 12de/13de zwangerschapsweek kreeg ik 1 tot 2 dagen achter elkaar enorme hoofdpijn. Paracetamol werkte totaal niet en ik moest echt zo nu en dan gaan liggen. Eigenlijk heb ik nooit echt last van hoofdpijn maar deze hoofdpijn was echt killing met steken en druk achter mijn ogen. Na 1 of 2 dagen was het weg en kwam het na een week weer terug. Gelukkig is dit ook na de 20ste week verdwenen.

Pijnlijke borsten, extreme reuk of een veranderde stoelgang/vaker plassen had ik totaal niet. Wat me ook wel weer meer onzekerheid gaf. Gelukkig had ik zo om de twee weken een echo, ontzettend bang en nerveus als ik er naar toe ging maar ook zo opgelucht als alles goed bleek te zijn met haar! Dus meiden die in dezelfde situatie zitten, laat je niet gek maken tijdens je zwangerschap eerste trimester!