Deel 3 is hier en tevens het laatste deel van ons traject tot het zwanger worden. Ik zie dat de artikelen goed ontvangen worden en dat doet me heel erg goed! Absurd om weer te bedenken dat we jaren hiervoor rond deze tijd in onzekerheid zaten en nu wachten op ons eerste kindje.
Uiteindelijk zoals ik in Deel 2 aan jullie vertelden hebben wij de laatste embryo’s in het Erasmus ‘opgemaakt’. Die bleven niet plakken en toch ondanks dat je niks verwacht doen negatieve testen zeer. De tijd was gevorderd en het was tijd voor de intake in Gent.
Onderzoeken in Gent
Gent heeft ten eerste ons dossier doorgenomen wat er in de jaren daarvoor is gebeurd en hoe onze ICSI 1 uiteindelijk tot niets is uitgelopen. We bespraken de opties en eigenlijk kwamen ze er al vrij snel op dat er nog een aantal extra bloedtesten gedaan moest worden. Ook kon ik eindelijk aangeven dat ik graag een hysteroscopie wilden, ze bekijken dan of er geen cystes etc. in je baarmoeder en eileiders te zien zijn. Hier stonden ze voor open! (Wat Nederland absoluut niet nodig vond).
Ook werd er besproken wat hun nog aan andere opties hadden, de arts kwam gelijk met het idee om een chromosomaal onderzoek te doen op de embryo’s die uiteindelijk over zouden blijven aangezien mijn productie van eitjes vrij hoog lag. Ook laten zei de embryo’s door groeien tot dag 5 en niet tot dag 3. De embryo’s hebben zich dan dus al wat meer bewezen. Hier hadden wij al een beter gevoel bij, eindelijk eens een andere blik.
Extra testen
Uit de extra bloedtesten kwam niets, alles was helemaal normaal. Ook de hysteroscopie was goed en er was niets te zien. Dit hadden we dus ook uitgesloten. We besloten voor een nieuwe ICSI ronde te gaan en te beginnen met het spuiten van de medicatie. Ik hoefde niet twee weken aan de pil om alles plat te leggen want uit een echo en bloedtest bleek dat alles vrij rustig was. We konden direct beginnen met spuiten!
Afgesproken met de arts wat voor schema ik moest volgen en wanneer ik terug moest komen voor een controle echo. Op de eerste controle echo bleek alleen dat mijn eitjes heel snel groeide en dat ik er aan beide kanten 10 had klaar liggen die al erg groot waren. Mijn bloed moest twee dagen in de gaten gehouden worden aangezien de kans op overstimulatie er weer was. Uiteindelijk heeft Gent besloten om de punctie dus al vrij snel te doen. Dit was natuurlijk even schakelen want normaal moet je voor de metingen een aantal keer terug komen.
Punctie en de hemelse medicatie!
Voor de punctie was ik best wel bang om dat het de eerste keer in Nederland zonder echt medicatie ging. Wat ik nog niet wist is dat ze hier in Gent dus top medicatie hebben op dat gebied (echt hemels!). Je krijgt via een infuus medicatie waar je je een beetje dronken door voelt. Tijdens de punctie maak je dus nog wel alles bewust mee maar de pijn heb je niet. Het voelde eigenlijk als dronken zijn maar uiteindelijk geen kater hebben. Nadat het spul was uitgewerkt voelde ik alsnog pijn opkomen en ik kreeg van de zusters daar nog een dosis Diclofenac via het infuus. De pijn trok gelijk weg. Met de punctie in Gent ben je wel gelijk een halve dag zoet maar ik vond het echt de tijd en moeite waard!
Minder opbrengst, minder kansen…
We kregen te horen dat er een hele hoop eicellen (20 stuks) aangeprikt waren en dat we een aantal dagen later een telefoontje zouden krijgen over hoeveel er bevrucht zouden zijn. Er bleken 7 bevruchtingen te zijn wat voor ons een beetje tegen viel. Maar oké je kunt beter 7 van goede kwaliteit hebben als 20 die uiteindelijk op niets uitlopen. Ze zouden ons na 5/6 dagen weer op de hoogte brengen via de mail hoeveel er uiteindelijk over waren en hoeveel er genetisch onderzoek zouden krijgen.
Toen kwam eigenlijk best wel een klap want er bleken er maar 3 over te zijn. Voor een hele hoop mensen is 3 een prima aantal maar van 20 eicellen naar 3 goede vonden wij even schrikken. Uiteindelijk hebben we hier een gesprek over gehad met onze arts in Gent die het heel mooi kon uitleggen. In Gent is de selectie dus een stuk strenger (wat uiteindelijk alleen maar goed bleek te zijn). De helft van mijn eicellen tijdens deze ICSI ronde bevatten een SER-gedeelte, de arts vertelde dat als eicellen dit vertonen ze al gelijk niet gebruikt worden omdat de kans op miskramen hierbij groot is. Drie van mijn eicellen bleken er ook niet mooi uit te zien dus die vielen ook af. Uiteindelijk bleven er 7 over die bevrucht zijn met Niels zijn sperma.
Drie daarvan hebben hun best gedaan en zijn uiteindelijk door tot dag 5 gekomen. De arts zei dat het ‘normaal’ is dat ongeveer 50% afvalt hierbij. Uiteindelijk dus drie toppers over voor het chromosomaal onderzoek.
Wachten, Wachten, Wachten
Het enige grote nadeel aan chromosomaal onderzoek is dat het 8 weken duurt voordat de uitslag er is. Ja, 8 weken lijken niet lang maar 8 weken lang niets kunnen doen en een intense kinderwens hebben is killing. We hebben er ons uiteindelijk bij neergelegd en zijn een hoop leuke dingen gaan doen. Tot op een dag ik met collega’s uiteten was en gebeld werd door Niels. Ik had niet opgenomen maar las wel het appje dat Gent had gebeld. Het was zo’n 4 weken later dus waarom zouden ze gebeld hebben…. Ze hadden de uitslag al binnen en 2 van de 3 embryo’s bleken goed te zijn!
Of we gelijk de Maandag erop langs konden komen om alles te bespreken! Daar maken we natuurlijk tijd voor. Uiteindelijk bleken dus 2 van de 3 embryo’s een hele mooie score te hebben. Tijd om een terugplaatsing in te gaan plannen. Ook dit liep vrij snel en tijdens onze verbouwing van de keuken was het weer tijd voor een ritje Gent.
De terugplaatsing is zo gedaan en geheel pijnloos. We kregen te horen dat ons embryo al wat vooruit liep en het een hele goede score had. Na een half uurtje stonden we weer buiten met een foto van het embryo, de wacht weken begonnen weer. Gelukkig hadden we heel wat afleiding met de verbouwing van de keuken. Ik werd ook nog eens ziek met hoge koorts…ik maakte me zorgen dat dit sowieso niet goed zou zijn voor het embryo en probeerde mijn koorts zo laag mogelijk te houden.
Tot we mochten testen! Ik had een dubbel gevoel omdat ik zo ziek was maar het embryo bleek sterk genoeg. We hadden heel snel een positieve test en het embryo groeit nu uit tot onze dochter die hopelijk in Januari het mooiste meisje ooit zal worden!
Ik ben blij dat ik voor Gent uiteindelijk ben gegaan. Het reizen was goed te doen en de mensen zijn ontzettend lief daar. Mocht iemand vragen hebben hier over mag je me altijd een bericht sturen!

Hoe blij moet je zijn dat je overgestapt bent naar Gent! Wat een verschil in behandeling zeg. En het is jullie zo gegund dat na al die tegenslagen, jullie nu al bijna jullie meisje mogen verwelkomen!! Succes en geniet van je laatste loodjes!
Mooi geschreven Vera! Wij als toekomstige opa en oma kijken er naar uit om dit meisje te verwelkomen in deze wereld. We zullen het meisje met veel liefde in onze armen ontsluiten en hopelijk mogen we onze kleindochter zien opgroeien tot een lieve meid!
Geniet nog van de laatste weken van je zwangerschap!
Liefst
Knap dat jullie dit allemaal hebben doorstaan en heel mooi geschreven ook. Nu kijken we vol verwachting uit naar jullie meisje, ons nichtje. Heel bijzonder als het van je eigen broertje en schoonzusje is. De laatste loodjes nu, genieten jullie heerlijk nog even van de zwangerschap want voor je het weet, ligt jullie dochter in jullie armen.
Knap dat jullie dit allemaal hebben doorstaan en heel mooi geschreven ook. Nu kijken we vol verwachting uit naar jullie meisje, ons nichtje. Heel bijzonder als het van je eigen broertje en schoonzusje is. De laatste loodjes nu, genieten jullie heerlijk nog even van de zwangerschap want voor je het weet, ligt jullie dochter in jullie armen. Liefs xxx
Super interessant om te lezen hoe het hele proces eruit ziet! De laatste loodjes nu!