Laatst had ik een super leuk event van Naïf. Ik ging alleen op pad en eenmaal daar aangekomen leerde ik Carola kennen. Een inspirerende mama waar ik graag nog meer van wilde weten. Ik stuurde haar nadien een mail en ze was enthousiast! In deze Mom’s view stel ik vragen aan Carola van @Carolabremmer.
Carola heeft al sinds het begin van haar zwangerschap een hoop meegemaakt. Ze was de eerste 25 weken heel erg ziek en bij alle echo’s waren vraagtekens. Ondanks de onzekerheid in haar zwangerschap heeft ze een prachtige dochter gekregen. Ze is zeker een hele inspirerende moeder! Ik geef haar graag een plaatsje op mijn blog en kijk ook even op haar hele mooie Instagram.
Kun je ons vertellen wie je bent en wat je gezinssituatie is?
Super leuk dat je me hebt gevraagd voor een mom’s view. Ik ben Carola Bremmer, 31 jaar en verloofd met de liefde van mijn leven Michael. Afgelopen mei is onze dochter Sofie geboren. Sofie is geboren met een incomplete enkelvoudige schisis. De zwangerschap was behoorlijk stressvol maar gelukkig is alles uiteindelijk goed gekomen. We wonen in een mega knus en gezellig huisje aan de rand van de binnenstad van Leiden.
Wat doe je zoal in het dagelijks leven (baan), en hoeveel dagen werk je op dit moment?
In mijn vrije tijd schrijf ik blogposts voor mamaplaats als MamaDolly en vind ik het leuk om creatief bezig te zijn. Fotograferen en bezig zijn met styling zijn al sinds ik me kan herinneren mijn favorietste hobby’s. Verder werk ik 28 uur per week in de gehandicaptenzorg en werk ik nog af en toe als model. Vroeger heb ik een tijdje fulltime de wereld over gereisd maar sinds een aantal jaar doe ik het alleen nog naast mijn andere werk, wanneer het uitkomt. De afwisseling in mijn leven vind ik op dit moment zo fijn. Ik werk onregelmatig en dat maakt dat ik ook zo veel verschillende dingen kan blijven doen. Van lekker creatief bezig zijn voor mijn Instagram, of als helpende hand bij fotoshoots van vriendinnetjes naar mijn rol als persoonlijk begeleider. Sinds kort kan ik daar de rol als moeder aan toevoegen. Heerlijk vind ik het die afwisseling. Zo is het nooit saai.
Hoe is je zwangerschap verlopen van je dochtertje?
Die is behoorlijk hectisch verlopen kan ik wel zeggen. De eerste 25 weken ben ik doodziek geweest. Ik lag alleen maar op de bank/ in bed of hing boven de wc. Extreme misselijkheid en niets maar dan ook niets hielp. Tijdens de 20 weken echo kregen we te horen dat ons kindje geboren zou worden met een schisis en mijn wereld stortte letterlijk even nog verder in. Over wat ik precies voelde en dacht heb ik een blog geschreven op mamaplaats. Toen ik me eindelijk wat beter begon te voelen, de misselijkheid weg was en de ergste shock van het nieuws ook verwerkt kwam COVID-19 om de hoek zetten. Waar ik eindelijk weer naar buiten kon voor gezellige borrels met vriendinnen kon het nu niet omdat er een lockdown was en zat ik weer hele dagen op de bank. Kort om niet echt een zwangerschap waarop ik rooskleurig terugkijk. Al mis ik die dikke buik de laatste tijd wel een beetje.
Hoe ben je positief gebleven ondanks het ‘slechte’ nieuws wat je bij elke echo kreeg?
Dat is een goede vraag. Ik heb geen idee. Ik was behoorlijk negatief moet ik eerlijk zeggen maar mijn vriend of eigenlijk verloofde heeft dit altijd weten om te buigen. Hij staat enorm positief in het leven (iets wat ik zeker van hem kan leren) en zorgde er altijd voor dat ik even negatief mocht zijn maar me er altijd heel snel weer bovenop hielp. Zonder hem had ik een stuk negatiever de bevalling in gegaan. Nu waren we zo ontzettend nieuwsgierig naar haar en had ik er zelfs mega veel zin in om haar eindelijk te ontmoeten hoe ze er ook uit zou zien.
Is je bevalling mee- of tegengevallen?
Ontzettend mee. Ik kijk er zo enorm positief op terug. Ik riep een half uur na de bevalling al doe mij nog maar 10x bevallen maar nooit meer zwanger.
Merk je dat Sofie belemmerd wordt in bepaalde dingen door haar Schisis?
Nee, totaal niet. Ik was ontzettend bang dat ze niet goed zou kunnen drinken omdat ze geen vacuüm kon zuigen maar haar lipspleet is zo klein dat dit gelukkig geen invloed heeft op haar drinken maar ook niet op andere dingen.
Was je bang voor de reacties die je ging krijgen van mensen over Sofie haar Schisis?
Ontzettend. Ik was zo bang hoe mensen naar haar zouden kijken, en of ze haar wel durfde vast te houden. Heel eerlijk, was ik ook wel een beetje bang voor hoe ik zou reageren. Ik was bang dat ik de eerste drie maanden niet naar buiten zou durven omdat mensen dan raar zouden kijken. Maar guess what? Nooit heb ik een rare vraag of opmerking gehad. Nooit heeft iemand er iets over gezegd en als ze het deden was het altijd positief; Wat een schatje, wat heeft ze mooie ogen, oh ze heeft een schisis dat was me nog niet opgevallen, ze heeft ook zulke mooie ogen.
Zal Sofie geopereerd moeten worden en hoe sta je hier zelf in?
Ze zal inderdaad geopereerd moeten worden. Ik vind het verschrikkelijk, ik wil het helemaal niet. Heel gek want dit had ik nooit kunnen bedenken dat ik dat zou zeggen. Ik had gedacht dat ik niet zou kunnen wachten tot ze 3 maanden zou zijn maar nu heb ik de afgelopen week al geregeld dikke paniekaanvallen gehad omdat ik niet wil dat dit prachtige gezichtje gaat verdwijnen. Lees het niet verkeerd, ze is na de operatie nog steeds prachtig maar ze zal anders zijn. Niet zoals ze geboren is.
Mocht je ooit voor de tweede keer moeder willen/mogen worden ben je dan bang voor je zwangerschap en bevalling?
Oh ik kijk er stiekem al naar uit. Ik heb altijd een groot gezin gewenst en ik hoop dan ook dat het mij gegund is. Ik kijk dan ontzettend uit naar de bevalling. De zwangerschap eerlijk gezegd wat minder. Ik hoop dat ik een volgende keer de zwangerschap kwaaltjes misselijkheid en maagzuur mag overslaan.
Maakt het moederschap jou ook weleens onzeker?
Ja best wel eigenlijk. Sofie is een echte huilbaby zoals ze dat noemen. Ze huilt soms per dag wel 6 uur en als haar vader dan thuiskomt, hij haar overpakt en ze ineens stil wordt dan moet ik toch wel een potje janken (en schelden op hem). Ik weet dat het niet aan mij ligt maar op dat moment ga je er dan wel aan twijfelen. Ook Instagram maakt mij onzeker. Dat deed het eigenlijk normaal ook al maar nu ik moeder ben nog wel ietsje meer denk ik. Je ziet vaak dat die kindjes doorslapen na 3 weken, nooit huilen en altijd alleen maar lachen en ohja niet te vergeten er altijd tiptop uit zien. Het perfecte plaatje. Heel eerlijk, als je mijn Instagram feed zou zien in plaatjes, zou je misschien ook denken dat mijn baby de allerliefste van de wereld is en nooit huilt. Ik probeer in mijn story’s wel meer het echte leven te laten zien en in de teksten onder mijn foto’s op mijn feed zo eerlijk mogelijk te delen waar ik tegen aanloop. Ik snap het wel hoor, je wil gewoon geen huilende foto of video van je kind de wereld in helpen. Het staat tenslotte voor altijd op het internet. Maar goed Instagram blijft natuurlijk ook wel een platform waarin we dat perfecte plaatje met zijn alle in stand houden omdat we soms gewoon heerlijk urenlang in dat perfecte wereldje willen wegduiken.
Zijn er ook dingen die tegenvallen of tegengevallen zijn aan het moederschap?
Eigenlijk niet echt. Het voelt precies zoals ik dacht dat het zou voelen en meer eigenlijk. Ik wilde dan ook al van jongs af aan niets liever dan moeder worden. Ik was er helemaal klaar voor. Het enige wat ik pittig vind is het extreme huilen wat Sofie doet. Je wil als moeder alle pijn/ onrust van je kindje wegnemen en als dat niet kan dan is dat soms wel frustrerend. Dat je niet weet wat er met je kind aan de hand is, dat je niet weet waarom ze zo ontzettend hard huilt dat is moeilijk. Dus als je me vraagt wat me tegenvalt is het dat. Dat ik soms echt een dag voor mezelf nodig heb om bij te komen van het huilen, dat had ik nooit verwacht.
Ik weet dat jij heel erg van neutrale tinten houdt wat doe je met gekregen spullen die niet jouw smaak zijn?
Haha die vraag krijg ik wel vaker, soms houd ik de spullen als ik denk dat ik er toch wel iets mee kan maar meestal gaan ze in een speciale bak op zolder. In die bak stop ik de komende tijd allerlei spullen die wij niet gebruiken of dingen die wij niet meer nodig hebben. Wanneer die bak vol zit wil ik hem gaan doneren aan iemand die het kunnen gebruiken. Om wat voor reden dan ook.
Heb je spullen gekocht voor Sofie die je totaal niet gebruikt?
Ja. Heb je even. Dit is echt ontzettend veel. Niet zo zeer om dat ze onpraktisch zijn maar meer omdat ik een kind heb met nogal een sterke eigen wil. De box bijvoorbeeld, hier ligt ze nooit in. Krijsen doet ze als ze erin moet. Zelfde met de wagenbak (al vindt ze die de laatste paar dagen iets fijner, of het was toeval dat kan ook). Wij hebben nu een boxkleed op de grond en dat vindt ze geweldig. Nog een relatief dure aankoop; de snuggle me. Dit is een soort sleepyhead voor de mensen die het kennen. Ik dacht die snuggle me ziet er veel lekkerder uit, gebogener ofzo. Mijn kind vindt het verschrikkelijk. 1x gebruikt dus. Verder het badje, krijsen en de wipper, die vond ze 3x leuk nu wil ze nog rechterop zitten maar dat kan helaas niet, dus je raad het vast al; krijsen.
Heb je nog bepaalde dromen?
Zoals ik eerder ook al zei heb ik altijd gedroomd van een groot gezin. Ik hoop dan ook dat dit ons is gegund en dat er straks nog wat kleine frummels rondlopen in ons huisje. Verder droom ik van onze bruiloft, die nu nog niet gepland staat omdat we eerst willen afwachten wat corona gaat doen. Ik denk dat we hem verzetten naar 2022 of misschien zelfs nog wel later. In 2024 zijn we 10 jaar samen, misschien is dat ook wel een leuk jaar. Ook zou ik het superleuk vinden om een tijdje in het buitenland te wonen, 3 maanden overwinteren op Bali bijvoorbeeld.
Welk advies kun/wil je meegeven aan vrouwen die net moeder zijn geworden?
Luister altijd maar dan ook altijd naar je eigen gevoel, wat andere ook zeggen, zelfs als die andere de dokter/ kinderarts of het consultatiebureau zijn. Jouw gevoel zit altijd goed! En verder andere moeders doen ook maar wat. Laat je vooral niet te veel beïnvloeden door social media, want daar lijkt het altijd alsof het rooskleurig is, snel door slapen of nooit huilende kinderen. Dat is gewoon niet zo. Je deelt nou eenmaal altijd alleen maar de leuke momenten van je kind. Dus onthou: You got this! Andere moeders doen ook maar wat.
Pure antwoorden van deze mama! Sofie is een prachtig meisje, net als Pip ook haar eerste drie maanden veel huilen en ik hoop dat het net zoals bij ons snel beter wordt.
Heb je de vorige Mom’s view al gelezen?
Laat een reactie achter