Hoe gaat het nu met Pip? Pip haar opstart was lastig en moeizaam maar ik kan oprecht zeggen dat het nu goed met haar gaat. De eerste drie maanden waren niet rooskleurig met een heftige bevalling, verborgen reflux, vast zittend nekje en veel darmkrampen. Uiteindelijk heeft maar één ding echt geholpen en daar vertel ik vandaag meer over!
Ik durf oprecht te zeggen dat de bevalling voor zowel Pip als mij een ware ramp was, ik weid hier niet te veel over uit maar we hebben beide een flinke nasleep gekregen. Pip is uiteindelijk geboren met een spoed keizersnede en heeft daarna nog een week in het ziekenhuis gelegen.
Toen we thuis kwamen bleek ze heel veel last te hebben van verborgen reflux en darmkrampen. We hadden alles geprobeerd maar niks bleek echt te helpen. Uiteindelijk kwamen we via het consultatie bureau (ze doen blijkbaar ook wat goeds haha!) terecht bij een fysiotherapeut. Ik vond het eerst onzin want ze had toch geen last van haar spieren. Maar wat bleek, door de bevalling zaten er verschillende spieren vast en waren haar achterste nekspieren sterker dan haar voorste (wat ook leidde tot overstrekken). Dit kwam doordat ze dus in het geboortekanaal heeft vast gezeten en er daarna met een rot vaart is uit gehaald.
Nadat de fysiotherapeut hier aan huis was geweest bleek Pip ineens een stuk beter te slapen. Ook verdwenen na twee behandelingen voorzichtig de verborgen reflux en de darmkrampen. Heel veel nare dingen kwamen dus door het vast zitten van haar nek/rug. We moesten dagelijks oefeningen doen met haar en als snel zat daar verbetering in.
Ik voelde me zo ontzettend schuldig dat er ik na een enorm lange wens niet kon genieten van het moederschap. Op dit moment geniet ik extra van Pip en heb ik het los gelaten. Het moederschap is gewoon niet altijd rozengeur en maneschijn ook als je enorm lang op hebt moeten wachten.
Ze is aanstaande weekend 5 maanden en ze doet het ontzettend goed. Het is een tevreden blije meid en rolt de hele dag heerlijk van rug naar buik. Ook slaapt ze ook heel goed, hopelijk blijft dat zo haha!
Pip gaat nu ook naar de opvang, twee dagen in de week. Daar moet ze nog wel wat aan wennen maar het gaat steeds beter. Door het hele Corona gebeuren heeft Pip niet veel mensen gezien en konden wij nergens naar toe daardoor is ze nu snel afgeleid als er veel om haar heen gebeurd. Slapen met zoveel kindjes om je heen is dan ook niet nodig (denkt ze!).
We genieten echt van haar en al haar ontwikkelingen die ze nu maakt. Soms denk ik had ik het maar eerder beseft dat het aan haar spiertjes lag maar dat is natuurlijk achteraf. Voor nu is het goed zo, groei nog maar goed door spekkie van me.
Dat het een groot deel aan haar spiertjes geleden heeft daar kan je als moeder niks aan doen en ook niet weten want je bent natuurlijk geen dokter! Dus niks om je schuldig over te voelen, maar gemakkelijker gezegd dan gedaan!
Gelukkig maken jullie het allebei heel goed nu en kunnen jullie genieten! Want als alles goed gaat met je kind of kinderen dan ben je als ouder ook gelukkig! ( dat is ondervindt je pas als je zelf een kind heb! )
Gelukkig is alles goed gekomen en kan je voluit ervan genieten.Je ziet ook aan u dat het beter gaat en vergeet niet dat het inderdaad door alles wat jullie (Niels niet vergeten,en hij doet het super als papa) hebben meegemaakt,de tijd voor het zwanger zijn,de moeilijke bevalling,het allemaal niet zo vanzelfsprekend is.Het is zeker niet goed om jou schuldig te voelen maar ik weet uit ondervinding dat je als moeder dit toch doet maar het helpt je ook niet vooruit om zo positief mogelijk te blijven.Jullie doen het goed als ouder en Pip ziet er heel blij uit, dat kan maar als ze zich goed voelt.
Er zullen nog wel meer momenten komen dat je denkt had ik maar…….
Hoort gewoon bij het moeder zijn
Geniet van lieve pip
Wat een lieverd! Gelukkig gaat het nu beter en kunnen jullie dan ook eindelijk genieten 🙂
Genieten doen we nu zeker, het is zo’n leuk meisje! 🙂